دیباچه: با زایش این تكنولوژی، بشر از پوست و گوشت گذشت و به اعماق شگفتانگیز تن انسان گذرگاه یافت و توانست اجزای بدن را بیشتر در معرض رویت و بررسی قراردهد.سخن از دانش رادیولوژی تشخیصی است كه در سالهای پسین بسرعت ترقی كرده و امكانات تشخیص پزشكی را به طور غیرقابل تصوری به پیش رانده است. بیشك به كارگیری این دانش، دربایستن به تخصص ویژه دارد؛
تخصصی كه در زنجیره تكنولوژی پرتوشناسی آموزش دیتا میشود. به عبارت دیگر، رشته تكنولوژی پرتوشناسی، شیوه تصویربرداری از اعضای گوناگون تن را برای تشخیص پزشكی آموزش میدهد.دانشجویان این رشته در نخست دروس پایه از قبیل فیزیك، آناتومی و فیزیولوژی را مطالعه میكنند و سپس دروس تخصصی تصویربرداری پزشكی را میآموزند و در همین مقوله با دستگاههای تصویربرداری و شیوه كارشان آشنا میشوند و بعد از 2 سال میتوانند به عنوان كاردان تصویربرداری، در بخشهای رادیولوژی آغاز به كار كنند.گفتنی است كه اگر مسؤول تكنولوژی رادیولوژی، آموزش لازم را ندیده باشد علاوه بر اینكه پرتوگیری مریض را بالا میبرد و به او گزند میرساند، تصاویر مناسبی نیز از اعضای بدن جاسازی نمیكند. در نتیجه، دكتر رادیولوژیست نمیتواند تفسیر مناسبی از عکس ها داشته و از روی آنها تشخیص پزشكی دهد.
تفاوت توانمندیهای كاردان و كارشناس این سلسله نیز در آن است كه در تكنولوژی پرتوشناسی از دستگاههای متفاوتی بهرهگیری میشود و از اعضای گوناگون بدن تصویربرداری میگردد. برخی از این تصویربرداریها ساده است؛ مشابه تصویربرداری از دست، پا و انگشتان، ولی برخی از تصویربرداریها تداخلی است؛ مانند تصویربرداری از سیستم گوارش، عروق و پیشاب كه اینگونه تصویربرداریها، اختصاصی و کمابیش سخت میباشد و بیچارگی به دانش گزیده تر دارد. در این میانی تصویربرداریهای ساده بر عهده فارغالتحصیلان كاردانی و تصویربرداریهای تخصصی و كار با دستگاههای M.R.I و C.P بر دوش فارغالتحصیلان كارشناسی است.
درسهای این سلسله در طول تحصیل:
دروس پایه:
فیزیك عمومی، تشریح، فیزیولوژی انسان، بهداشت عمومی
دروس اصلی:
كمكهای اولیه و مراقبت از مریض در دسته پرتوشناسی، تشریح استخوان و مفاصل، اصطلاحات پرتوشناسی و ترمینولوژی پزشكی.
دروس تخصصی:
فیزیك پرتوها، فیزیك پرتوشناسی تشخصیص، رادیوبیولوژی و نگهداری در برابر پرتوهای یونساز، روشهای پرتوگاری، رادیوگرافی با ماده حاجب، اصول تاریكخانه، اصول حفاظت و تعمیرات مقدماتی دستگاههای پرتوشناسی، ارزیابی تكنیكی فیلمهای پرتونگاری، كارآموزی بیمارستانی.
تواناییهای لازم :
كار رادیولوژیست، یك كار بیمارستانی است. از همین رو دانشجوی این سلسله باید حس كار در مریض خانه و با بیماران را داشته باشد. در ضمن باید بتواند درسهایی را كه در طول تحصیل به چهره تئوری فرا گرفته، در كار عملی باره استفاده قرار دهد و در نهایت لازم است كه در درسهای زیستشناسی، ریاضی و فیزیك توانمند باشد. تسلط به درسهای ریاضی و فزیك تا جایی مهم است كه برخی از استادان رادیولوژی معتقدند كه دانشجوی این سلسله باید از بین داوطلبان گروه آزمایشی ریاضی و فنی گزینش گردد. زیرا بدون آگاهی از اصول فیزیك كه بر پایه آن، كار تصویربرداری انجام میگیرد، امكان اشتباه در این كار هستی دارد.
موقعیت شغلی در ایران :
كار رادیولوژیست در مقطع كاردانی و كارشناسی یك كار اجرایی است. البته كاردان این زنجیره اغلب تصویربرداری ساده مشابه تصویربرداری از دست، پا و انگشتان را سپریدن میدهد و كارشناسان این دودمان تصویربرداری اختصاصی یا تصویربرداری تداخلی مثل تصویربرداری از دستگاه گوارش یا عروق را بر دوش دارند. وانگهی كار با دستگاههایی مانند توموگرافی و MRI در محدوده تکاپو كارشناس این زنجیره است.در كل فارغالتحصیلان كاردانی این زنجیره در مؤسسههای تصویرنگاری و بیمارستانها میتوانند به عنوان مسؤول آمادهسازی دستگاههای گوناگون رادیوگرافی، سپریدن عمل رادیولوژی، پیدایش و ثبت كلیشههای رادیوگرافی کار و جنبش كنند.
منبع:aqrschool.com
چند دقیقه با دانستنی ها
آمپول ضد بارداری استخوانها را سست میكند
اعلام برترینهای سیرتعالی مرکزکیفیتهای برتر
بیماریهای غیرواگیر عامل60درصدمرگها
تولید داروی رویارویی با آنفولانزاوسرماخوردگی
حشرات چگونه مسیرخودراپیدامی کنند؟
زمان برگزاری آزمون مهندسی حرفهای
منبع : https://www.beytoote.com/scientific/introduction/technology-radiology.html
:: بازدید از این مطلب : 68
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0